توانبخشی و نگهداری سالمندان | درمان آلزایمر

چگونه می توانید از ابتلا به آلزایمر پیشگیری کنید؟

بیماری آلزایمر یکی از بزرگترین نگرانی های ما در سنین بالا است. تمام کاری که شما می توانید انجام دهید منتظر ماندن برای کشف یک روش درمانی و داروئی برای درمان این بیماری می باشد. تحقیقات چشمگیری در این زمینه نشان می دهد که می توانید خطر ابتلا به آلزایمر و سایر اختلالات روانی را از طریق تغییراتی ساده اما موثر در سبک زندگی خود پیشگیری کنید. با استفاده از یک شیوه زندگی سالم مغزی، ممکن است شما قادر به پیشگیری از آٖلزایمر و کاهش و یا حتی معکوس کردن روند آن باشید.

بهترین روش برای پیشگیری از آلزایمر چیست؟

این حقیقت که خطر ابتلا به آلزایمر با افزایش سن توسعه می یابد، یک حقیقت مخوف در زندگی می باشد به ویژه اگر یکی از عزیزان شما به این بیماری مبتلا شده باشد و شما شاهد آن بوده باشید. محققان در سراسر جهان به دنبال ارائه یک روش درمانی هستند اما با افزایش میزان ابتلا به این بیماری، تمرکز آنها بیشتر از درمان به سمت پیشگیری از آلزایمر معطوف می شود. آنها کشف کرده اند که می توان جلوی برخی علائم بیماری آلزایمر و سایر اختلالات را از طریق ترکیبی از عادات سالم گرفت یا آن را به تاخیر انداخت و از آن پیشگیری کرد.

با شناسایی و کنترل فاکتورهای خطر شما می توانید خطر ابتلا به این بیماری را با انجام یک سری اقدامات آگاهانه به پیشگیری ازآلزایمر بپردازید.

6 گام برای پیشگیری از آلزایمر

آلزایمر یک بیماری پیچیده با فاکتورهای خطر چند گانه می باشد. برخی ازآنها مانند سن و ژنتیک خارج از کنترل شما می باشند. اما 6 روش برای ایجاد یک سبک زندگی سالم برای مغز شما وجود دارد که می توانید به پیشگیری از آلزایمر اقدام نمایید. هر چه بیشتر از این اقدامات در زندگی خود بهره بگیرید، مغز شما مدت زمان طولانی تر با قدرت بیشتری به کارآیی خود ادامه خواهد داد. و می توانید به راحتی اقدام به پیشگیری از آلزایمر نمایید.

شماره 1: ورزش مداوم

ورزش مداوم بر اساس گزارشات انجمن تحقیقات و پیشگیری از آلزایمر می تواند خطر ابتلا و گسترش بیماری آلزایمر را تا 50 درصد کاهش دهد. به علاوه، ورزش می تواند موجب پیشگیری از آلزایمر در افراد مبتلا به اختلالات هوشیاری و روانی کاهش شود. ورزش مداوم با تحریک مغز به حفظ اتصالات قدیمی و ایجاد اتصالات جدید شما را در برابر بیماری آلزایمر محافظت می کند.

سعی کنید حداقل 150 دقیقه در هفته یک ورزش نسبتا فشرده داشته باشید. در حالت ایده آل ورزش شما باید ترکیبی از ورزش های هوازی و تمرینات قدرتی باشد. بهترین ورزش برای افراد تازه کار پیاده روی و شنا می باشد.

عضله سازی به پمپاژ خون به مغز شما کمک می کند. داشتن یک وزن متعادل و تمرینات استقامتی نه تنها به افزایش حجم عضلات شما کمک می کند بلکه مغز شما را نیز سالم نگه می دارد. برای افراد بالای 65 سال، 2 یا 3 جلسه تمرین قدرتی در هفته باعث کاهش 50 درصدی خطر ابتلا به آلزایمر می باشد.

تعادل را در تمرینات خود حفظ کنید. آسیب های مربوط به ناحیه سر خطری بالقوه برای شما با افزایش سن می باشد که خطر ابتلا به آلزایمر و سایر اختلالات روانی را در شما افزایش می دهد. ایجاد تعادل در تمرینات خود می تواند شما را چالاک نگه داشته و این خطرات را از زندگی شما حذف کند. از ورزش هایی مانند یوگا، تای چی یا ورزش های با توپ بهره ببرید.

شماره 2: مشارکت در فعالیت های اجتماعی

انسانها موجوداتی اجتماعی هستند. ما و مغز ما در انزوا رشد نمی کند. شرکت در فعالیت های اجتماعی سبب پیشگیری از آلزایمر و محافظت در برابر سایر اختلالات روانی می شود. پس سعی کنید شبکه ای قوی از دوستان و عزیزانتان را همیشه در کنار خود داشته باشید. شما نیاز دارید که همیشه در ارتباط حضوری و نزدیک با افرادی باشید که به شما حس خوب منتقل می کنند. هر چند با افزایش سن، اغلب افراد احساس انزوا و تنهایی می کنند هیچ گاه برای دوست یابی و برقراری ارتباط با افراد جدید دیر نیست.

موارد اجتماعی که می توانند به پیشگیری از آلزایمر کمک کنند

• کارهای داوطلبانه
• عضویت در باشگاه و گروه های اجتماعی
• بازدید از مرکز ارتباطات محلی
• شرکت در کلاس های گروهی(باشگاه بدنسازی یا کالج)
• پاسخ دادن به ایمیل و تلفن منزل
• ارتباط داشتن با افراد دیگر از طریق رسانه های اجتماعی مانند فیسبوک
• آشنایی با همسایه ها
• دیدار با دوستان به صورت هفتگی
• بیرون رفتن از خانه (رفتن به سینما، پارک، موزه و سایر اماکن عمومی)

شماره 3: رژیم غذایی سالم

در بیماری آلزایمر، التهاب و مقاومت به انسولین موجب آسیب رساندن به نورون ها و مهار ارتباط بین سلول های مغزی می شود. آلزایمر گاهی اوقات به عنوان "دیابت مغز" شناخته می شود و یک تحقیق روزافزون نشان می دهد که ارتباط قوی بین اختلالات متابولیکی و سیستم های پردازش سیگنال وجود دارد. با تنظیم عادات غذایی، می توانید به کاهش التهاب و پیشگیری از آلزایمر کمک کنید.

نکاتی در خصوص رژیم غذایی سالم جهت پیشگیری از آلزایمر

شکر را از غذای خود حذف کنید : غذاهای شیرین و کربوهیدرات های تصفیه شده مانند آرد سفید، برنج سفید و ماکارونی می توانند منجر به افزایش شدید قند خون در مغز شما شوند. مراقب باشید قند پنهان در انواع غذاهای بسته بندی شده شامل غلات و نان ، سس پاستا و محصولات کم و یا بدون چربی نیز باشید.همچنین پیشگیری از درمان بسیار مهم تر است.

از رژیم غذایی مدیترانه ای استفاده کنید و از آن لذت ببرید: چندین مطالعه اپیدمیولوژیک نشان می دهد که استفاده از یک رژیم غذایی مدیترانه ای به طور چشمگیری خطر ابتلا به افسردگی و بیماری آلزایمر را کاهش می دهد. این رژیم به معنی استفاده از مقدار زیادی از سبزیجات، لوبیا، دانه غلات، ماهی و روغن زیتون و استفاده حداقلی از غذاهای فراوری شده می باشد.

اجتناب از مصرف چربی های ترانس: این چربی ها می توانند باعث التهاب و تولید رادیکال های آزاد شوند - هر دوی آنها باعث اختلال در عملکرد مغز می شوند. از مصرف غذاهای فست فود، غذاهای سرخ شده و بسته بندی شده و هر چیزی که حاوی "روغن های حاوی هیدروژن" است، اجتناب کنید. حتی اگر ادعا کنند که حاوی چربی های ترانس نیستید.

• جهت پیشگیری از آلزایمر مقدار زیادی چربی امگا 3 مصرف کنید
• جهت پیشگیری از آلزایمر مصرف میوه و سبزیجات را فراموش نکنید
• جهت پیشگیری از آلزایمر بیشتر غذاهای خانگی میل کنید
• جهت پیشگیری از آلزایمر مکمل هایی که می تواند باعث جلوگیری از وقوع اختلالات ذهنی شود.

فولیک اسید، ویتامین B12 ، ویتامین D و روغن ماهی می تواند به سلامت مغز شما کمک کند. تحقیقات در خصوص تاثیرات ویتامین E، گینگو بیلوبا، کانزیم Q10 و زردچوبه به نتایجی قطعی نرسید اما در به تاخیر انداختن علائم و روند بیماری آلزایمر و سایر اختلالات روانی مفید می باشد.

شماره 4: تحریکات ذهنی جهت پیشگیری از آلزایمر

کسانی که در طول عمر خود به یادگیری چیزهای جدید ادامه می دهند، دائما در حال به چالش کشیدن مغز خود هستند و کمتر به بیماری آلزایمر و سایر اختلالات روانی مبتلا می شوند. در اصل، "شما یا باید از آن استفاده کنید یا آن را از دست بدهید." . در تحقیق ابتکاری NIH ACTIVE، بزرگسالان سالمندی که تنها 10 جلسه آموزش ذهنی دریافت کرده اند نه تنها عملکرد شناختی خود را در فعالیت های روزانه در ماه های پس از تمرین بهبود بخشیدند، بلکه 10 سال بعد نشانه هایی از روند بهبود دراز مدت نیز در آنها ادامه داشت. فعالیت هایی که نیاز به ارتباطات چندگانه، واکنش ها و سازمان دهی دارند بیشتر از مغر شما محافظت می کنند. هر روز زمانی را برای تحریک ذهن خود کنار بگذارید:

• چیز جدیدی یاد بگیرید
• حفظ کردن مطالب را تمرین کنید
• از بازی های استراتژیک، پازل ها و معماها استفاده کنید
• سوال پرسیدن را تمرین کنید
• از مسیرها و روش های جدید بیشتر استفاده کنید

شماره 5: کیفیت خواب

این موضوع در بین مبتلایان به بیماری آلزایمر رایج است که از بی خوابی و درگیری های ذهنی رنج ببرند. اما تحقیقات جدید نشان داده است که بی خوابی و بی نظمی در خواب نه تنها یکی از علائم آلزایمر است بلکه می تواند یک فاکتور خطر نیز باشد.

تحقیقات متعددی نشان داده است که خواب های ضعیف و بی کیفیت با مقادیر زیاد بتا آمینوئید که یک پروتئین چسبنده به مغز است در ارتباط است و باعث اختلال در خواب می شود به ویژه خواب های عمیق که برای شکل گیری حافظه ضروری می باشند. تحقیقات دیگر بر این موضوع تاکید داشته است که خواب های عمیق و پیوسته می تواند به دفع سموم از مغز کمک شایانی داشته باشد.

اگر محرومیت از خواب شب، باعث کاهش سرعت تفکر شما شود و بر حالات روحی شما تاثیر بگذارد، شما ممکن است در معرض خطر بزرگتری از علائم بیماری آلزایمر باشید. اغلب بزرگسالان به حداقل 8 ساعت خواب در طوب شبانه روز نیاز دارند. با خواب کافی می توانید به راحتی به پیشگیری از آلزایمر بپردازید.

• نکات مربوط به خواب
• انسداد مجاری تنفسی خود را آزمایش کنید
• یک برنامه منظم برای خواب خود ایجاد کنید
• هوشمندانه چرت بزنید
• حالت خود را تنظیم کنید
• یک زمان متداول برای آسودن و خوابیدن ایجاد کنید
• مشغله های درونی خود را فراموش کنید

شماره 6: مدیریت استرس

اضطراب های مداوم و پیوسته می تواند تاثیراتی منفی بر روی مغز شما داشته باشد که منجر به انقباض فضای کلیدی حافظه شما شده و روند رشد سلول های عصبی را متوقف می کند و باعث افزایش خطر ابتلا به آلزایمر می شود.اگر میخواهید به پیشگیری از آلزایمر بپردازید باید اضطراب و استرس را کنار بگذارید.

ابزارهایی برای مدیریت استرس می تواند این تاثیرات منفی و خطرناک را به حداقل برساند.

سطح اضطراب خود را با تکنیک های ثابت شده زیر آزمایش کنید.

نفس بکشید! استرس خود را با کشیدن چند نفس عمیق و ممتد کنترل و مدیریت کنید. این روش بسیار قوی، ساده و رایگان می باشد.

زمان هایی برای آسایش روزمره خود برنامه ریزی کنید: تحت کنترل درآوردن استرس نیازمند تلاش هایی می باشد.

آسودگی را یک اولویت قرار دهید. این می تواند قدم زدن در پارک، بازی کردن با سگ، یوگا یا دوش گرفتن باشد.

آرامش درونی خود را تقویت کنید: مدیتیشن، مناجات، انجام کارهای مذهبی می تواند شما را در برابر آثار مخرب استرس ایمن کند.

شادی و تفریح را یک اولویت زندگی خود قرار دهید: فقط کار کردن بدون تفریح نمی تواند ایده خوبی برای کنترل استرس و سلامت مغز شما باشد. زمانی را برای تفریح و سرگرمی خود اختصاص دهید که می تواند شامل کارهای مختلفی باشد مانند نواختن پیانو یا دوچرخه سواری.

حس شوخ طبعی خود را حفظ کنید: این قابلیت شما می تواند لبخند را بر روی لبان شما بیاورد. عمل خندیدن می تواند باعث شود بدن شما به جنگ با استرس بپردازد.

نکاتی دیگر جهت پیشگیری از آلزایمر

همانطور که هر چه برای بدن مفید باشد برای مغز نیز مفید است، برعکس آن نیز صادق است و هر چه برای بدن مضر باشد برای مغز نیز مضر است.

سیگار کشیدن را ترک کنید: سیگار کشیدن یکی از مهمترین فاکتورهای خطر برای ابتلا به آلزایمر است. مطالعه ای بر روی افراد بالای 65 سال نشان داد که سیگار کشیدن باعث افزایش 80 درصدی خطر ابتلا به آلزایمر در مقایسه با افرادی که سیگار نمی کشند، می شود. هنگامیکه سیگار را ترک کنید، مغز به سرعت شروع به بهبود روند عملکردی خود می کند.و از این رو به پیشگیری از آلزایمر اقدام می نمایید.

فشار خون و سطح کلسترول خود را کنترل کنید: هر دو موار فشار خون و سطح کلسترول بالا باعث افزایش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر و بیماری های قلبی عروقی می شود. در تعادل نگه داشتن این دو مورد علاوه بر قلب شما باعث بهبود عملکرد مغز شما نیز خواهد شد.و می توانید خیلی راحت به پیشگیری از آلزایمر بپردازید.

مراقب وزن خود باشید: وزن بالا یک فاکتور خطر برای ابتلا به آلزایمر و سایر اختلالات می باشد. یک مطالعه جامع نشان داده است افرادی که در سنین میانسالی اضافه وزن دارند، 2 برابر بیشتر احتمال ابتلا به آلزایمر خواهند داشت و افراد چاق نیز 3 برابر بیشتر از سایرین احتمال ابتلا به آلزایمر دارند. کاهش وزن کمک شایانی به محافظت از مغز شما خواهد کرد.جهت پیشگیری از آلزایمر باید مراقب وزنتان باشید.

در نوشیدن مشروبات الکلی میانه روی و اعتدال را رعایت کنید: هر چند نوشیدن شراب قرمز با رعایت اعتدال مزایای زیادی برای مغز شما دارد اما مصرف بیش از حد به شدت خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش داده و باعث افزایش سرعت پیری مغز می شود.

برنامه های توانبخشی مدرن عموما در اجتماع و در خارج از محیط بیمارستان یا مراکز توانبخشی سنتی صورت می پذیرند. همچنین توانبخشی سالمندان در منزل نیز به عنوان گزینه ای برای افراد مسن مطرح است. مطالعات بر روی افراد با تجربه سکته مغزی یا شکستگی لگن یا افراد دارای ترکیبی از ناتوانی های جسمی نشان داده است، خروجی و نتایج توانبخشی سالمندان در منزل، معادل نتایج مراکز توانبخشی سنتی می باشد.

در این برنامه ها، توانبخشی چند منظوره در خانه با حضور پزشک عمومی به عنوان سرپرست مراقبت های پزشکی انجام می شود. در مورد افراد با ناتوانی های جسمی خفیف ، فرایند توانبخشی و نگهداری سالمندان عموما با استفاده از یک متخصص سلامت، مانند فیزیوتراپیست یا اسیب شناس گفتاری سرپرستی می شود که او با همکاری و مشورت با متخصصان دیگر راهکارهای مناسب را به بیمار ارائه می دهد.

به عنوان مثال پرستاری که به یک فرد سالمند برای افزایش استقلال فردی و انجام امور شخصی کمک می کند ممکن است با یک فیزیوتراپیست یا مربی توانبخشی برای گرفتن مشورت در زمینه خاص برای کمک به افزایش توان حرکتی بیمار به صحبت بپردازد.

توانبخشی سالمندان بهتر است به صورت دوره ای انجام شود که بسیار کارآمدتر از دوره های پیوسته و مداوم می باشد. زمانی که به اهداف تعیین شده دست یافتیم یا به این نتیجه رسیدیم که فقط بهبودی در سطح محدود ممکن می باشد، این افراد باید به دوره های خود پایان دهند و مرخص شوند. اغلب افراد سالمند چندین دوره ی توانبخشی را باید پشت سر بگذارند که متناسب با شرایط جسمانی آنها می باشد.

برنامه های توانبخشی مدرن عموما در اجتماع و در خارج از محیط بیمارستان صورت می پذیرند

هزینه های توانبخشی برای افراد سالمند

در میان افراد سالمند متقاضی شرکت در دوره های توانبخشی و نگهداری سالمندان ، قسمت اعظمی از آنها نیازمند دوره های طولانی برای بازیابی کامل یا نسبی توانایی جسمانی خود می باشند. در حالت کلی، این دسته از بیماران دارای علائم شدید از ناتوانی جسمی می باشند یا ناتوانی فیزیکی و شناختی آنها پس از ابتلا به بیماری یا مصدومیت با سرعت و شدت زیادی گسترش یافته است. این موارد باعث بروز 2 مسئله مهم می شود.

مسئله اول، این تصمیم که دوره های توانبخشی برای فرد مناسب نمی باشد ممکن است توسط فرد یا اعضای خانواده او یا متخصص سلامت مربوطه مورد قبول واقع نشود. چراکه این امر بسیار محتمل است که فرد پتانسیل بهبود سطح عملکردی را داشته باشند هر چند که به استقلال کامل دست نیابد.
مطالعات بر روی افراد شرکت کننده در این دوره ها پس از سکته مغزی ثابت کرده است که این افراد پس از گذراندن این مراقبت ها شرایط عملکردی خود را بهبود بخشیده اند.
روش مناسب تر برای فردی که تشخیص داده شده است با شرکت در دوره های مراکز توانبخشی و نگهداری سالمندان به بهبودی خاصی دست پیدا نخواهد کرد، تعریف اهداف و روش های جدید مراقبتی می باشد به عنوان مثال: استفاده از پرستار خانگی. اهداف جدید تعریف شده معمولا مرتبط با توان حرکتی، تداوم و استقلال در انجام امور روزمره که در یک محیط مسکونی با بهره گیری از کمک های پرستار، فیزیوتراپ و کارشناس کاردرمانی می باشد.
پیگیری روند پیشرفت اهداف محدود تعریف شده و ارائه نظرات و پیشنهادات برای مدیریت برنامه های آتی در خصوص مراقبت از افراد سالمندان و مطلع ساختن اعضای خانواده فرد دارای ناتوانی و پزش عمومی بسیار کارساز و مفید می باشد.

مسئله دوم، محرومیت فرد سالمند دارای ناتوانی جسمی شدید از حضور در این دوره ها به خاطر هزینه های بالای آن می باشد. دقت در کنترل و نظارت بر خروجی های برنامه های توانبخشی برای افراد مسن بسیار مهم می باشد.

همیشه برخی افراد وجود دارند که با گذراندن این دوره ها به بهبودی کامل دست نمی یابند و نیازمند مراقبت و پرستار در محل اقامت خود می باشند. ما بر این باوریم که نسبت افرادی که پس از دوره های توانبخشی و نگهداری سالمندان به مراقبت های در منزل نیاز خواهند داشت باید در حدود 15-10 % باشد.اگرچه این افراد به استقلال کامل در انجام امور شخصی خود دست نیافتند اما پیشرفت های چشمگیری در توان حرکتی و انجام امور شخصی آنها رخ داده است.

مهمترین بخش نگهداری سالمندان این است که آنها را دوست داشته باشید و کمک کنیم که فعال بمانند. راه‌های مختلفی برای نگهداری از افراد سالمند وجود دارد، می‌توانید از آنها در خانه‌های خودشان مراقبت کنید، یا آنها به خانه خودتان بیاورید و به مراکز نگهداری سالمندان ببرید. با گذشت زمان و کمی تلاش، می توانید با دنبال کردن چند مرحله، به درستی از عزیزانتان مراقبت کنید.

نگهداری سالمندان از نظر فیزیکی

از قبل برنامه‌ریزی کنید

در نهایت بسیاری از فرزندان مجبور خواهند شد از والدین خود مراقبت کنند. برنامه‌ریزی قبلی کمک می‌کند برخی از مسائل را قبل از اینکه به وضعیت اضطراری در آخرین لحظه برسند (مثل بیماری‌ها ناگهانی یا جراحت‌ها) برطرف کنید. با استفاده از تکنولوژی، خانه را برای افراد سالمند ایمن نگه دارید و هزینه های مربوط به مراقبت را پیش‌بینی کنید.

• حتما برای موارد اورژانسی آمادگی داشته باشید، مثلا شماره تلفن‌های اضطراری را در دسترس قرار دهید و یک جعبه کمک‌های اولیه برای خانه تهیه کنید.
• فن‌آوری‌های زیادی وجود دارد که می‌تواند در نگهداری سالمندان کمک کند؛ می‌توانید با کمک این فن‌آوری‌ها مطمئن شوید که آنها به اندازه کافی فعالیت و داروهای خود را مصرف می‌کنند. به عنوان مثال، با چی‌پی‌اس ترکر می‌توانید از جای سالمندان مطمئن شوید؛ جعبه‌های دارویی‌ نیز وجود دارد که هنگامی که وقت مصرف داروها می‌رسد چراغ آنها روشن می‌شود. به کمک این فن‌آوری‌ها، سالمندان می‌توانند مدت بیشتری در خانه‌ی خود بمانند.
• برای ایمن تر کردن خانه می‌توانید دستگاه‌های مونوکسید کربن یاب یا دود یاب نصب کنید که چراغ‌ یا لرزاننده دارند تا در صورت لزوم بتوانند سالمندان را بیدار کنند (بسیاری از سالمندان نمی‌توانند صدای دودیاب معمولی را بشنوند)، یا سر شیرهای آب، سنسور تنظیم درجه حرارت نصب کنید، چون پوست افراد سالخورده حساس‌تر است.
• نگهداری سالمندان می‌تواند بسیار هزینه‌بر باشد. از قبل تحقیقات لازم را انجام دهید و گزینه‌ها و آپشن‌ها یا برنامه‌های احتمالی که ممکن است برای عزیزان‌تان مفید باشد را بررسی کنید.

عزیزان سالمند خود را فعال نگه دارید

ورزش کردن می‌تواند به حفظ سلامت افراد سالمند کمک کرده و امید به زندگی را در آنها بین 10 تا 15 سال افزایش دهد. حتی برای افرادی که مدت‌های زیادی بدون فعالیت بوده‌اند نیز می‌تواند سلامتی به همراه داشته باشد. ورزش کردن می‌تواند نیاز به مراقبت‌های پزشکی را به تاخیر بیاندازد و برای مدت طولانی بیماری را از آنها دور نگه دارد.

• توصیه می‌شود افراد سالمند در هفته پنج بار فعالیت نه چندان شدید (مثل دویدن، شنا، پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری) 30 دقیقه‌ای انجام دهند. کسانی که با انجام فعالیت‌های شدید، ضربان قلب‌شان به طور قابل‌توجهی افزایش می‌یابد و نفس کشیدن برایشان سخت می‌شود، باید حداقل سه روز در هفته به مدت 20 دقیقه ورزش کنند. تمرینات تقویتی عضله (با استفاده از وزن و نوارهای مقاومت) باید دو یا سه بار در هفته به صورت یک روز در میان انجام شود. تمرینات انعطافی (مثل کشش، یوگا، تای‌چی) نیز بایدحداقل 10 دقیقه در روز انجام شود.
• کسانی که قادر نیستند به تنهایی ورزش کنند نیز می‌توانند فعال باشند. مثلا تمرینات حرکات انفعالی (POM) می‌تواند برای این دسته از افراد سالمند مناسب باشد.
• همچنین بسیار مهم است که افراد سالمند هرچند وقت یکبار جای خود را عوض کنند و جابه‌جا شوند – این امر باعث جلوگیری از تخریب پوست و زخم‌های دردناک می شود که احتمال عفونت دارند. گذاشتن بالش‌های حلقوی هنگام نشستن بر روی صندلی می‌توانید در این زمینه مفید باشد.

حواستان به سلامت جسمی و روانی آسالمندان باشد

اگر درد یا مشکلات پزشکی دارد، به آنها بگویید به دکتر بروند یا خودتان آنها را به دکتر ببرید. اگر درد یا بیماری خیلی شدید باشد، باید حتما با اورژانس تماس بگیرید و ببینید در آن لحظه چه کاری می‌توانید انجام دهید.

• حواستان به علائم ضعف، فراموشی، عدم جهت‌یابی و یا دیگر علائم عدم ثبات باشد.
• سلامت روان اغلب نادیده گرفته می‌شود، درحالی که بخش مهمی از نگهداری سالمندان است. مراقب علائم افسردگی نظیر کاهش علاقه، بیحالی یا احساس عمیق غم و ناراحتی باشید. سالخوردگی، زمان بسیار دشواری برای افراد مسن است، بنابراین حتما در کنار سلامت جسمی آنها، مراقب رفاه ذهنی‌شان نیز باشد.

با پزشک داروساز سالمند خود صحبت کنید

پزشکان مختلف ممکن است داروهای مختلف برای افراد مسن تجویز کنند و تنها پزشک داروساز از تمام داروهایی که آنها مصرف می کنند اطلاع دارد. با آنها در ارتباط باشید و در مورد عوارض جانبی و اثرات داروها با آنها صحبت کنید.

برای رانندگی کمک بگیرید

درخواست از افراد سالمند برای رانندگی نکردن، می‌تواند باعث خشم و ناراحتی در آنها شود. به یاد داشته باشید که توانایی رانندگی، یک مهم‌ترین چیزهایی‌ است که استقلال فرد مسن را حفظ می‌کند و پذیرفتن اینکه دیگر نمی‌توانند رانندگی کنند، برایشان سخت است.

• گاهی اوقات برای رانندگان ایمن سالمندان کلاس‌هایی ارائه می‌شوند که ممکن است تخفیف بیمه اتومبیل را نیز شامل شوند.
• ابزارهایی وجود دارد که به افراد سالمند در رانندگی کمک می‌کنند.
• اگر رانندگی برای عزیزانتان خطرناک است اما آنها همچنان اصرار کند، از پزشک‌شان بخواهید برایشان توضیح دهد که نباید اینکار را انجام دهند.
• به آنها کمک کنید تا از وسایل حمل و نقل عمومی یا سه چرخ استفاده کنند تا بتوانند احساس آزادی و استقلال خود را حفظ کنند.
• همچنین می‌توانید برای آنها راننده خصوصی بگیرید یا با مراکز خدمات‌رسانی به سالمندان هماهنگ کنید که هر زمان خواستند از منزل خارج شوند، وسیله نقلیه هماهنگ شده، آنها را به مقصد برساند و برگرداند.
• بعضی از مراکز مخصوص نگهداری سالمندان یا افراد معلول، کمک هزینه‌های نگهداری سالمندان را تقبل یا برنامه‌های داوطلبانه برای کمک به سالمندان ارائه می‌کنند، که ممکن است هزینه های جزئی برای حمل و نقل عمومی و تاکسی و غیره را پوشش دهد. باید از قبل برای این برنامه‌ها درخواست بدهید.

دانشمندان علت دقیق بیماری آلزایمر را نمی دانند. این ممکن است ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی مختلفی باشد که تحت تاثیر فرایندی که سلولهای عصبی مغز آنها تخریب می شوند، ایجاد می شود.

عوامل ژنتیکی

ژنتیک مطمئنا نقش مهمی در ابتلا به آلزایمر دارد که یک نوع نادر بیماری است که معمولا در خانواده ها اتفاق می افتد. دانشمندان همچنین به بررسی اهداف ژنتیکی برای آلزایمر که به تازگی شروع شده اند، شایع تر است. در این زمان، تنها یک ژن آپولیپوپروتئین (ApoE) E به طور قطعی به بیماری آلزایمر مبتلا شده است. با این حال، تنها درصد کمی از افراد دارای فرم ApoE هستند که خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش می دهد. در اینصورت سایر ژنها یا ترکیب ژنها ممکن است درگیر باشند.

فاکتورهای محیطی

محققان عوامل مختلف محیطی را بررسی کرده اند که ممکن است نقش مهمی در بیماری آلزایمر داشته باشند و یا روند بیماری را در افرادی که دارای حساسیت ژنتیکی هستند، بررسی کردند. برخی مطالعات نشان می دهد که ارتباط بین آسیب های جدی سر در اوایل بلوغ و توسعه آلزایمر وجود دارد.
سطح تحصیلات پایین، که ممکن است روحیه و فعالیت و تحریک نورون را کاهش دهد، نیز مورد بررسی قرار گرفته است. تا به امروز، هیچ شواهدی وجود ندارد که عفونت، فلزات و یا سموم صنعتی باعث بیماری آلزایمر شده باشند.

عوامل خطر

بیماری آلزایمر پنجمین علت مرگ در بزرگسالان آمریکایی 65 سال و بالاتر است. این بیماری بیش از 5 میلیون آمریکایی و میلیون ها نفر دیگر در سراسر جهان را تحت تاثیر قرار می دهد.

بیماری آلزایمر ممکن است ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی مختلفی باشد

سن

سن عامل اصلی ابتلا به بیماری آلزایمر است. احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر هر 5 سال پس از سن 65 سالگی دو برابر می شود. طبق گزارش انجمن آلزایمر ایالات متحده، 1 نفر از 8 فرد 65 سال و بالاتر مبتلا به بیماری آلزایمر است.
حدود 6 درصد افراد 65 تا 74 ساله مبتلا به آلزایمر هستند و تقریبا نیمی (45درصد) از افراد 85 سال و بالاتر این بیماری را دارند. در حالی که کمتر شایع است، آلزایمر می تواند جوانان را نیز تحت تاثیر قرار دهد. حدود 200،000 آمریکایی که در سن 65 سالگی هستند مبتلا به بیماری آلزایمر می باشند.

جنسیت

بیماری های آلزایمر بیشتر در زنان مشاهده شده است اما این احتمالا به این دلیل است که زنان تمایل دارند بیش از مردان زندگی کنند.

نژاد و قومیت

آفریقایی آمریکایی ها و اسپانیایی ها بیشتر نسبت به سفید پوستان در معرض خطر ابتلا به بیماری آلزایمر هستند. این ممکن است بخشی به دلیل شرایط پزشکی مانند فشار خون بالا و دیابت است که به افزایش خطر ابتلا به آلزایمر منجر می شود.

سابقه خانوادگی

افرادی که سابقه خانوادگی آلزایمر دارند، در معرض خطر بالای بیماری آلزایمر هستند.

بیماری های قلبی و عروقی

محققان تحقیق کرده اند که بیماری هایی که قلب و عروق (سیستم عروق خونی) را تحت تاثیر قرار می دهند، خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش می دهند. این شرایط عبارتند از: فشار خون بالا، سطح کلسترول غیر بهداشتی و دیابت نوع 2? شواهدی وجود دارد که کنترل این شرایط ممکن است به جلوگیری از بیماری آلزایمر کمک کند.
فشار خون نیرویی است که بر دیواره های شریان ها اعمال می شود، زیرا قلب خون را از طریق بدن جریان می دهد. فشار توسط نیرو و مقدار خون پمپ شده و اندازه و انعطاف پذیری شریان تعیین می شود.

عوامل شیوه زندگی

محققان بالینی مواد متعددی را برای پیشگیری از بیماری آلزایمر مورد ارزیابی قرار داده اند اما هیچ کدام از آنها برای درمان آلزایمر مفید نبودند. این داروها شامل داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (داروهای ضد التهابی)، داروهای استاتین، داروهای جایگزین استروژن، مکمل های اسید فولیک، ویتامین E، مکمل های روغن ماهی و داروهای گیاهی مانند گینکو بلوبیا هستند.

با این حال، برخی از تغییرات شیوه زندگی ممکن است به پیشگیری از بیماری آلزایمر کمک کند:
فعالیت ذهنی و مشارکت در فعالیت های درگیر کننده ذهن (مانند انجام پازل جدول کلمات متقاطع و یا یادگیری زبان جدید) ممکن است به کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر کمک کند.

از لحاظ جسمانی، ورزش و فعالیت بدنی منظم با شدت متوسط ممکن است به حفظ عملکرد شناختی کمک کند.
فعالیت اجتماعی، روابط و ارتباطات شخصی می تواند در برابر بیماری آلزایمر از شما محافظت کند.
از یک رژیم غذایی سالم برای جسم و مغز استفاده کنید. در حالی که هیچ عامل خاصی از رژیم غذایی برای جلوگیری از بیماری آلزایمر یافت نشده است، رژیم غذایی کم چرب و کم کلسترول برای قلب و مغز سالم است.

چربی های اشباع شده و اسیدهای چرب ترانس را با چربی های اشباع نشده از روغن های گیاهی و ماهی جایگزین کنید. اسیدهای چرب امگا 3 که حاوی اسید داکوساگزنئوئیک (DHA) و ایکوزاپنتانوئیک اسید (EPA) هستند، منبع عالی چربی غیر اشباع هستند.

خوردن مقدار زیادی میوه و سبزی تیره رنگ که بهترین منبع برای ویتامین های آنتی اکسیدان و سایر مواد مغذی است به مقابله و درمان آلزایمر کمک می کند. (گرچه مطالعات زیادی انجام شده است، شواهد کمی وجود دارد یا هیچ شواهدی وجود ندارد که مکملهای ویتامین B یا E یا مکملهای روغن ماهی، دردرمان آلزایمر تاثیر دارد.غذا بهترین منبع برای دریافت این مواد مغذی است.) رژیم غذایی مدیترانه نمونه ای از برنامه غذایی است که شامل بسیاری از این توصیه ها است.

حفظ وزن سالم نکته مهم دیگری در خصوص این بیماری است. چاقی ممکن است خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش دهد. چاقی همچنین خطر ابتلا به بیماری های قلبی و متابولیکی را که ممکن است با بیماری آلزایمر همراه باشد نیز افزایش می دهد.

برای نگهداری سالمندان  در خانه، باید وقت بگذارید و تلاش کنید. همه فرزندان، قبل از تصمیم‌گیری در مورد نگهداری سالمندان در خانه ، باید درباره مسائل زیادی با هم و با والدین‌شان صحبت کنند. چه تصمیم بگیرید به طور منظم به خانه پدر و مادر خود بروید و از آنها مراقبت کنید، چه آنها را به خانه خود بیاورید، باید حتما محیطی امن و سالم برای آنها فراهم کنید. 
نگهداری سالمندان کار آسانی نیست و فشار زیادی بر روی پرستارو خانواده آنها می‌گذارد، حتی اگر خودشان تمایل به اینکار داشته باشند. یادگیری اصول نگهداری سالمندان در خانه به پرستارو خانواده‌های آنان برای انجام این کار کمک می‌کند.

قدم اول

از ایمنی خانه مطمئن شوید. خطراتی مانند خطرات افتادن ، ناشی از گیر کردن به فرش را بررسی کنید، مبلمان را خیلی نزدیک به هم نچینید تا فضای کافی برای رفت‌وآمد وجود داشته باشد است و قسمت‌هایی از خانه که ممکن است سالمندان را به مشکل بیاندازد (مثل پله‌ها) را حفاظ بزنید. تشخیص دهنده‌های حساس به دود و مونوکسیدکربن را بررسی کنید تا از کارکرد آنها مطمئن شوید. اگر در خانه خود یا خانه والدین خود از این دستگاه‌ها ندارید، حتما نصب کنید.

اطمینان حاصل کنید که کابل‌های لامپ یا سیم‌های لوازم برقی به صورت ایمن در گوشه‌های کفپوش داکت‌کشی شده‌اند، در غیر این صورت ممکن است پا به آنها گیر کند و احتمال خطر افتادن را در پی داشته باشد.

قدم دوم

برای حفظ تعادل و امنیت سالمندان در جاهایی مثل دستشویی و حمام، میله‌هایی را وصل کنید که بتوانند از آنها کمک بگیرند.

قدم سوم

برای جلوگیری از افتادن سالمندان، بر روی نرده‌ها، در حمام یا دستشویی و هرجای لیز دیگری، نوار یا پد ضد لیز خوردن بچسبانید تا دستشان از روی میله‌های سر نخورد. اگر کف زمین ورودی‌های حمام و دستشویی فرش گذاشته‌اید، حتما زیر آنها ترمز فرش بزنید تا لیز نخورند. تمام لوازم الکتریکی در حمام، زمانی که از آنها استفاده نمی‌شود، باید از برق کشیده شده و از آب دور بمانند.

قدم چهارم

برای تمام قسمت‌های مهم خانه، مثلا در اتاق‌خواب والدین سالمند ، در راهرو، دم در دستشویی و آشپزخانه شب‌چراغ نصب کنید، تا هنگامی که در تاریکی شب، خواستند جایی بروند نور کمی وجود داشته باشد و نیازی نباشد چراغ روشن کنند.

قدم پنجم

در اتاق مادر و پدر خود یک تلفن یا زنگ بگذارید که هنگام نیاز، به راحتی به شما دسترسی داشته باشند. برای آنها یک تلفن همراه و شماره تلفن‌های ضروری را نیز تهیه کنید و آنها را تشویق کنید هر موقع از خانه خارج شدند آن را همراه خود ببرند. اگر بیرون از خانه شاغل هستید ، هر چند ساعت یکبار با آنها تماس بگیرید و یا با همسایه‌ها هماهنگ کنید که به آنها سر بزنند.

هر کسی که در مراقبت و نگهداری سالمندان به شما کمک می‌کند ، باید علاوه بر داشتن فهرست تلفن‌های ضروری و تلفن پزشک افراد سالمند ، در مورد بیماری‌های آنها، داروهای مصرفی و زمان مصرف آنها نیز اطلاع داشته باشد.

قدم ششم

با سایر اعضای خانواده یا دوستان خود هماهنگ کنید که در بردن والدین‌ سالمند برای ویزیت پزشک، گرفتن نسخه و خرید مواد غذایی، پخت و پز و تمیز کاری به شما کمک کنند.

انجام دان همه این کارها برای یک نفر واقعا سخت است و حمایت فیزیکی و عاطفی ضروری است. اگر در مراقبت‌های فیزیکی از والدین سالمند ، مثل حمام کردن ، نیاز به کمک دارید ، می‌توانید یک پرستار استخدام کنید که شما را در نگهداری سالمندان کمک کند.

اهمیت ارزیابی افراد سالمند برای برنامه های توانبخشی

داشتن یک مجموعه کلی و غنی از اطلاعات شخصی بیمار به هنگام ارزیابی نیاز فرد به توانبخشی سالمندان بسیار حائز اهمیت می باشد بنابراین پس از انجام یک مصاحبه شخصی با بیمار، بهتراست با اطرافیان و اعضای خانواده و مربی تمرینی او در صورت نیاز جلساتی را برگزار کرد.

یک ارزیابی رسمی از توانایی عملکردی و حرکتی فرد سالمند ترجیحا با استفاده از ابزار استاندارد از قبیل شاخص بارتل (Barthel Index) بسیار ضروری می باشد. اگر فرد مورد نظر پیش از بیماری فعلی توان حرکتی مستقل نداشته باشد به احتمال زیاد پس از دوره های توانبخشی نیز آن را باز نخواهد یافت.

سطح ناتوانی فعلی شخص می تواند فاکتور قدرتمندی برای پیش بینی نتایج توانبخشی باشد و باید مورد ارزیابی قرار گیرد اما تصمیم گیری برای میزان نیاز فرد به توانبخشی نباید صرفا بر اساس این عامل در نظر گرفته شود.
شناسایی مشکلات فعلی فرد که به خاطر آن تحت درمان می باشد مهم بوده و باید مدیریت شود. به عنوان مثال نارسایی و سکته قلبی، کم خونی و تکرر ادرار مثال هایی هستند که می توانند تاثیر منفی بر توانایی فرد برای شرکت در کلاسهای توانبخشی داشته باشند.

کلاسهای توانبخشی سالمندان یک فرآیند بسیار پر انرژی است و برای بهره مندی کامل از آن، شرکت کنندگان باید در متعادل ترین حالت ممکن به لحاظ پزشکی باشند. توانایی شنیداری و دیداری افراد سالمند نیز باید ارزیابی و تا حد امکان بهبود داده شوند که موجب افزایش میزان بهره وری آنان از شرکت در این دوره های نگهداری سالمندان می شود.

یک ارزیابی شناختی نیز بر روی بیماران متقاضی شرکت در دوره های توانبخشی نیز بهتر است انجام شود. تعداد زیادی ابزار ارزیابی استاندارد وجود دارند اما آزمون Mini-Mental State معمول ترین آن ها در استرالیا می باشد.
این آزمون بیشتر یک ابزار بر روی صفحه نمایش است تا اینکه یک آزمون تشخیصی باشد و نتایج آن باید با دقت تحلیل و بررسی شوند. به عنوان مثال، ضعف های زبانی شدید متناسب با نمره پایین کسب شده و فارغ از عملکرد شناختی فرد می باشد.

اگرچه عملکرد شناختی ضعیف می تواند تاثیری بر میزان بهره وری افراد سالمند از برنامه های نگهداری سالمندان داشته باشید، اما نباید باعث شود که این دست از افراد از بهره مندی از دوره های توانبخشی سالمندان محروم شوند.
افسردگی نیز یک امر معمول بین افراد سالمند شرکت کننده در دوره های توانبخشی می باشد. یک پرسشنامه ارزیابی استاندارد شده همانند شاخص افسردگی Geriatic می تواند میزان اختلالات حالات روحی فرد را اندازه گیری کند و تشخیص دهد که آیا درمان یا فیزیوتراپی بیشتر نیاز است یا خیر.

مدیریت فرآیند توانبخشی سالمندان

توانبخشی برای افراد سالمند باید اهداف مشخصی داشته باشد که اغلب توان حرکتی و انجام امور شخصی بدون نیاز به کمک سایرین می باشد. این اهداف با استفاده از یک تیم حرفه ای سلامت در زمینه های مختلف که به طور هماهنگ با یکدیگر کار می کنند قابل دستیابی است.

عوامل کلیدی در این تیم شامل موارد زیر می باشد: پرستاران، پزشکان، فیزیوتراپیست ها، درمانگران شغلی، آسیب شناسان گفتاری، کارگران اجتماعی.
روش های همکاری در جلسات مباحثه رسمی با حضور فرد سالمند و اعضای خانواده اش به منظور طراحی برنامه توانبخشی و هدف گذاری برای آن مطرح می شود. مدارک و مستندات نشان داده اند که این موثرترین روش می باشد.

چکیده این فرآیند در راستای تعریف اهداف توانبخشی به همراه ارائه راهکار ویژه برای حل مشکلی که با آن مواجه هستیم، می باشد.
هر چند المان های مشترکی در برنامه های توانبخشی برای افراد سالمند تعریف می شود به ویژه بازیابی توان حرکتی و انجام امور شخصی اما هر برنامه برای ارضای خواسته ها و نیازهای هر شخص به طور جداگانه شخصی سازی می شود.

شرایط هماهنگ پزشکی برای افراد سالمند شرکت کننده در برنامه های توانبخشی سالمندان در سراسر جهان یکسان بوده و می تواند به طرز غیر قابل پیش بینی شده ای جریان توانبخشی را پیچیده و با مشکل مواجه کند.
به همین دلیل روش های کلینیکی با زمان محدود برای نگهداری سالمندان مناسب نمی باشند چرا که دردهای آن ها باید تسکین داده شود و از استراحت در تختخواب بیش از حد نیز اجتناب شود.

حدود نیم قرن پیش، Asher eloquently مشکل مرتبط با استراحت بیش از حد در تختخواب را مورد بررسی قرار داد: “با دقت به بیماری که بر روی تخت دراز کشیده است متوجه می شویم: خون در رگ های او لخته می شود، غضروف از استخوان های او جدا می شود، مواد غذایی در روده های او جمع می شود، گوشت بدن او به فساد و پوسیدگی کشیده می شود. ”

در مرور روند پیشرفت توانبخشی سالمندان، دستیابی به اهداف ویژه باید زیر ذره بین قرار گیرد. در حالت کلی، توانایی دستیابی به اهداف خاص باید در چارچوب یک ترتیب خاص بازیابی شوند.
به عنوان مثال، استحمام و غذا خوردن اهدافی هستند که در مراحل ابتدایی پس از سکته مغزی قابل دستیابی هستند اما از پله بالا رفتن در لیست اهداف دراز مدت قرار می گیرد.

استفاده از یک مقیاس ارزیابی عملکردی که در کل مدت فرآیند توانبخشی سالمندان به طور مداوم اطلاعات را کنترل و نظارت کند می تواند به این فرآیند کمک کند.

افراد مبتلا به آلزایمر، معمولا توانایی یادگیری بسیار کمی دارند و معمولا به عنوان فرد کم هوش شناخته می شوند .تحقیقات در بین افراد مبتلا به آلزایمر نشان می دهد که انجام وظایف هوشمندانه یا قضاوت در موقعیت های حساس اجتماعی در آنها به خطر می افتد .از دست رفتن حافظه قدیمی فرد باعث نقصان در توانایی استفاده از دانسته های سابق و تجربیات قبلی او می شود و بنابراین رفتارهای غیر عادی و ناشی از خامی و بی تجربگی از فرد سر می زند.
ناتوانی در تشخیص شکل جدیدی از اطلاعات قبلی نیز از نشانه های این بیماران است .اگر مجلات یا روزنامه هایی که فرد مبتلا به آلزایمر قبلا آنها را می شناخته با شکل تازه یا پوششی جدید به دست فرد برسند فکر می کند که قبلا آنها را ندیده و نخوانده .افراد مبتلا به آلزایمر معمولا بطور اتوماتیک برای کاهش حافظه نزدیک خود راههای جبرانی پیدا می کند.مثلا بیشتر از واژه های کلی به جای ذکر جزییات استفاده می کند یا بجای استفاده از نام فرد از عنوان شغلی یا اجتماعی او استفاده می کند. مثلا به جای نامیدن فرد او را پدر ،پزشک ، پرستار و… صدا می زند.علاوه بر این فرد با مشکلات زبان روبه رو می شود.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، محققان، برنامه‌ای جدید در رابطه با تمرینات بدنی روی صندلی به افراد مبتلا به آلزایمر توصیه کردند.بر اساس گزارش BBC، مرکز مراقبت‌های درمان آلزایمر «هانتر داون در کمبریج شایر، این برنامه را (عشق حرکت) نامیدند و ویژگی اصلی آن را عدم تقارن دو طرفه دانستند.
طبق این گزارش، «عدم تقارن دو طرفه» یعنی قسمت راست مغز حرکت قسمت چپ بدن و قسمت چپ مغز حرکت راست بدن را کنترل می‌کند.
با این تمرین که هر قسمت بدن یک حرکت متفاوت از قسمت دیگر را کنترل می‌کند، هر نیمه مغز باید جداگانه اطلاعاتی متفاوت را پردازش کند.روش‌های تمرینی مشابهی در مراکز مراقبت‌های درمان آلزایمر ژاپن هم انجام شده و این حرکات توسط موسسه ژیمناستیک بریتانیا بازسازی شده است.
از این روش برای بهبود قوه ادراک افراد و توانایی‌های عملکرد آنها استفاده می‌شود.این کار نوعی تمرین مغز بوده و کاری که می‌کند، این است که سعی می‌کند مغز افراد را برای انجام کارهای پیچیده‌تری به کار بگیرد.
با وجود اینکه این تمرینات نمی‌توانند سلول‌های مغزی را بازسازی کنند، اما نظریه‌ای می‌گوید این تمرینات کمک می‌کند تا بین سلول‌های سالم باقی مانده ارتباط جدیدی ایجاد شود.
به گفته کارکنان این مرکز درمانی:”اگر کسی هفته‌ای یکبار این تمرینات را انجام دهد، بعد از ۳ هفته شاهد تغییرات جدی خواهد بود.”این افراد مبتلا به آلزایمر درحال حاضر می‌توانند اسم پرستار خود را به خاطر بسپارند، در صورتی‌که در حدود ۱۸ ماه قبل توانایی برقراری هیچ‌گونه ارتباطی را نداشتند.
جای امیدواری است که افراد بیشتری که دچار زوال عقل شده‌اند، از این تمرینات بهره‌مند شوند شود. بطور کلی اختلالات حافظه منجر به محدود شدن دایره لغات فرد در گفتار و نوشتار می شود. فرد در پیدا کردن کلمات برای تکمیل جملات خود مشکل دارد.

افراد مبتلا به آلزایمر معمولا نیازهای خود از قبیل تشنگی و گرسنگی را بسیار فوری می داند و برای رفع آن بدون توجه به ملاحظات اجتماعی و اثراتی که رفتارش بر دیگران دارد، اقدام می کند .با پیشرفت بیماری ، فرد بیشتر درونگرا خواهد شد و ارتباطات اجتماعی به مرور محدود تر و با مشکل مواجه می شود.مکانیسم ها و روش های معمولی که برای تطابق با شرایط مختلف و افراد گوناگون در محیط زندگی از آنها استفاده می کنیم در بیمار مبتلا به آلزایمر کاهش پیدا می کند و رو به زوال می رود ، بنابراین افراد مبتلا به آلزایمر ، انعطاف پذیری و قابلیت انطباق با محیط ، مسوولیت ها و شرایط تازه را از دست می دهد و به مرور منزوی و دور از جمع خواهد شد .
در موارد پیشرفته ، بیمار توانایی ارتباط با محیط یا کنترل عملکردهای جسمانی خود را از دست می دهد و با پیشرفت بیشتر بیماری ، مراحلی از کاهش هوشیاری ،کما و به دنبال آن مرگ رخ می دهد

درمان‌های غیر دارویی برای تحریک و پرخاشگری افراد مبتلا به آلزایمر

زمانی که حافظه و استدلال به تدریج رو به زوال می‌رود، افراد احساس خشم و اضطراب خواهند داشت. در مراحل انتهایی این بیماری، این افراد ممکن است از لحاظ فیزیکی یا شفاهی پرخاشگر شده باشند. دکتر اپوستولوا در این باره می‌گوید: تا زمانی که لازم نباشد من از درمان‌های دارویی برای نشانه‌های رفتاری استفاده نمی‌کنم. او به اعضای خانواده و پزشکان توصیه می‌کند از فعالیت‌های اجتماعی و درمان رفتاری استفاده کنند. گوش دادن به حرف‌های بیمار، فراهم آوردن اطمینان قلبی و تعامل با او در فعالیت های مختلف می‌تواند فرد را آرام کند.

بهبود سوخت و ساز بدن افراد مبتلا به آلزایمر

مطالعه انجام شده نشان می‌دهد که رویکرد متابولیک برای درمان آلزایمر می‌تواند موثر باشد. محققان دانشگاه کالیفرنیا ۱۰ نفر از بیمارانی که مشکلات شناختی داشتند را مورد بررسی قرار داده اند. هر کدام از آن‌ها رژیم غذایی درمانی،تمرینات ورزشی، تحریک مغز، بهینه سازی خواب و ویتامین‌ها را دنبال کردند.
این مطالعه گزارشات موردی را نیز در خود گنجانده است. برخی از این افراد سرکار خود برگشته بودند و برخی دیگر مهارت‌های جدیدی آموخته بودند. برخی از افراد مبتلا به آلزایمر دیگر چیزی را فراموش نمی‌کردند. این یک مطالعه بالینی نیست و ممکن است اعمال آن در مقیاس وسیع کمی دشوار باشد

رژیم غذایی سالم افراد مبتلا به آلزایمر

غذای مغز همانند غذایی که برای بدن مصرف می‌شود بسیار مهم است. افراد مبتلا به آلزایمر باید رژیم غذایی معتدلی داشته باشند که اسید چرب اشباع اندکی دارد. همچنین کاهش مصرف نمک و شکر و استفاده از وعده‌های غذایی که شامل میوه‌ها، سبزیجات، بوقلمون، ماهی، آجیل، غلات سبوس دار و اسیدهای چرب سالم است می‌تواند مفید باشد. انجمن بیماران آلزایمری ارتباط موثری بین رژیم غذایی و عملکرد ذهن پیدا کرده‌اند. شواهد نشان می‌دهد که رژیم غذایی سالم می‌تواند مفید باشد. آیا رژیم غذایی می‌تواند خطر زوال عقل را کاهش دهد؟ متخصصان بر این باورند که مصرف رژیم غذایی سالم علاوه بر بدن بر روی مغز نیز اثر خواهد داشت. پس این گزینه را نیز مدنظر داشته باشید

افراد مسن اکثریت شرکت کنندگان در برنامه های توانبخشی سالمندان را تشکیل می دهند. سکته مغزی و شکستگی لگن اغلب این گروه ها را شامل می شوند. بیشتر افراد مسن با ناتوانی های جسمی در سالهای اخیر این شانس را داشته اند که از مراکز توانبخشی سالمندان استفاده کنند. ارزیابی علائم بیماری و سطح هوشیاری فرد مسن تاثیر بسزایی در خروجی توانبخشی خواهند داشت که یک فاکتور مهم در مدیریت مراکز توانبخشی سالمندان می باشد.هدف اصلی مراکز توانبخشی سالمندان در مورد افراد مسن ارتقای توان حرکتی آنها و آماده سازی آنها برای انجام امور شخصی بدون نیاز به کمک فرد دیگر می باشد. نتایج نشان داده است استفاده از یک تیم چند منظوره شامل پرستار و پزشک حرفه ای می تواند در مورد توانبخشی توانبخشی سالمندان کارساز و موثر باشد.
روش های توانبخشی مدرن تنها محدود به واحد های توانبخشی سنتی نمی باشد و شامل دوره هایی در جامعه و خارج از بیمارستان با بهره گیری از مربیان عمومی نیز می شود.

جمعیت استرالیا به سرعت در حال پیر شدن است به طوریکه جمعیت بالای ۸۰ سال بین سالهای ۱۹۸۶ تا ۲۰۰۶ به میزان ۲ برابر افزایش داشته است.
از آنجایی افراد مسن بزرگترین بخش شرکت کننده در این برنامه های توانبخشی را شامل می شوند، یکی از چالش های مراکز ارائه دهنده سرویس های توانبخشی توانبخشی سالمندان تامین نیاز های این قشر می باشد.
به علاوه عوامل ایجاد ناتوانی های فیزیکی نیز در بین قشر مسن در حال افزایش است به عنوان مثال میزان سکته مغزی و شکستگی لگن در سنین بین ۷۴-۶۵ سال به ترتیب، ۳۰۰ از ۱۰۰،۰۰۰ و ۷۵ از ۱۰۰،۰۰۰ می باشد که در مورد سنین ۸۵ به بالا به ۲۳۰۰ از ۱۰۰،۰۰۰ و ۴۰۰ از ۱۰۰،۰۰۰ نفر ارتقا می یابد.

“ناتوانی” به هرگونه محدودیت در توانایی انجام فعالیت هایی که برای هر انسان عادی قابل انجام می باشد، اطلاق می شود. یک روند رو به رشد برای میزان ارتباط ناتوانی با سن وجود دارد به عنوان مثال در سن ۸۵ سالگی این میزان ارتباط ۸۴% می باشد.
توانبخشی سالمندان می تواند از طرق مختلف تعریف شود. در عمل، به پروسه ای گفته می شود که با هدف بازیابی توان عملکردی و حرکتی فرد ناتوان جسمی انجام می شود.
هدف اصلی برنامه های توانبخشی سالمندان در مورد افراد مسن، کمک به آنها برای مدیریت و انجام کارهای شخصی روزمره بدون نیاز به کمک شخص دیگر است. اگر این امر ممکن نباشد، هدف کاهش نیاز به کمک افراد دیگر با استفاده از تکنیک ها و تجهیزات می باشد. این یک امر مهم برای پزشک معالجی که با افراد سالمند کار می کند است که هم نیازهای بیمار خود برای توانبخشی و هم توانایی او برای بهره مندی از این روش را تشخیص دهد.

افراد مسنی که ممکن است به توانبخشی نیاز داشته باشند.

افراد سالمند که ممکن است استفاده از مراکز توانبخشی سالمندان برای آنها مفید باشد اغلب دچار یک ناتوانی جدی فیزیکی هستند که می¬تواند ناشی از عوامل مختلف باشد از قبیل: سکته مغزی، شکستگی لگن یا هر شکستگی دیگر، مصدومیت ناشی ازسقوط از ارتفاع، بیماری شدید (مانند نارسایی قلبی)، استئوآرتریت شدید پیشرفته یا پارکینسون. این دست از ناتوانایی های جسمی باعث می شود که این افراد سالمند قادر به زندگی مستقل یا حتی نسبتا مستقل نباشند.

فاکتور سن نباید عاملی برای تصمیم گیری در مورد شرکت در برنامه های توانبخشی سالمندان باشد و مهمترین مسئله میزان نیاز شما در هر سنی برای استفاده از تکنیک های توانبخشی سالمندان می باشد که بر اساس دو مورد سنجیده می شود: میزان جدیت ناتوانی جسمی فعلی شما یا میزان و روند گسترش ناتوانی قبلی شما. فاکتور ریسک برای اندازه گیری میزان تاثیر برنامه توانبخشی بر فرد، میزان ضعف شناختی او می باشد. افراد مسن با ناتوانی های جزئی از قبیل شکستن مچ یا استئوآرتریت زانو همچنین می توانند از برنامه های توانبخشی سالمندان بهره ببرند.

نگهداری سالمندان

در واقع هیچ درمانی برای درمان آلزایمر وجود ندارد اما داروهایی وجود دارند که ممکن استسرعت پیشرفت علائم را کم کرده و زندگی را برای بیمار آسان تر کنند. ممکن است این داروها برای همه مؤثر نباشند و یا اینکه تأثیر کمی داشته باشند. با این حال کارشناسان معتقدند ارزش امتحان کردن را دارد. با بدتر شدن بیماری، ممکن است فرد با بیماری افسردگی، عصبانیت و ناراحتی مواجه شود. ممکن است پزشک برای مقابله با این بیماری ها نیز داروهای ویژه ای تجویز کند تعامل در فعالیت های ذهنی و اجتماعی می تواند نشانه های آلزایمر را بهبود ببخشد. این فعالیت ها شرایط بیماری را معکوس نمی کنند اما هر کدام نقش مهمی در حفظ سرزندگی مغز بازی میکنند. زمانی که این موارد با تمرینات ورزشی و رژیم غذایی سالم ترکیب می شود می تواند تاثیر بیشتری داشته باشد. علاوه بر این، ارتباط داشتن با افراد می تواند خطر ابتلا به افسردگی را کاهش دهد. متخصصان توصیه می کنند بیماران مبتلا به آلزایمر در فعالیت های مختلفی همچون کنسرت و تئاتر ها شرکت کنند. اینکار می تواند نشانه های موجود را تا حد زیادی بهبود ببخشد

در این قسمت چند تصور رایج نادرست و واقعیت های آنها را برای شما بازگو می کنیم که ببینید، اختلال حواسی که بارها با آن مواجه بودیم پیشرونده نیست. به مجموعه اختلال های پیش رونده غیرقابل برگشت، دمانس گفته می شود که آلزایمر شایع ترین آنهاست. جالب است بدانید هر 4 ثانیه در دنیا یک نفر به آلزایمر مبتلا می شود. تشخیص اینکه اختلال حافظه از چه نوع است و چه دلایلی دارد، با پزشک است. پزشک متخصص باید تست کند، شرح حال بگیرد و براساس بررسی مجموعه علت ها تشخیص دهد

نگهداری از سالمندان مبتلا به آلزایمر

نحوه ی نگهداری از سالمندان و درمان آلزایمر در بیماران مبتلا به آلزایمر

اگر در خانواده شما افراد سالمندی زندگی می کنند محبوب و مورد احترام شما هستند ممکن است گاه در مورد آنها نگران و دچار تردید شوید که فراموشکاری یا اختلال حافظه آنها مربوط به بیماری است یا نه ؟ 
آلزایمر شایعترین نوع دمانس زوال عقل در سنین پیری است. در این بیماری تحلیل رفتن و کاهش تدریجی بافت مغز باعث زوال عملکرد و توانایی عقلانی می شود و نگهداری سالمندان در خانه کار بسیار دشوار است. آلزایمر با توانایی فکر کردن ،استدلال و ارتباط اجتماعی فرد رابطه دارد و می تواند منجر به ناتوانی او در مراقبت از خود شود. تصور اینکه شما با یکی از افراد خانواده تان دچار این بیماری شوید می تواند نگران کننده باشد.

اما یکی از بهترین راههای رفع این نگرانی داشتن اطلاعات در مورد بیماری است .انجمن آلزایمر یک مرکز جهانی دارد که به توانبخشی سالمندان کمک بسیاری میکند . در این سایت درباره بیماری و آخرین تحقیقات مربوط به آن اطلاعات کامل موجود است. علاوه بر این مجموعه ای از تست های ساده قابل دستیابی است که می تواند علایم اولیه را مشخص کند. آلزایمر با بالا رفتن سن بیشتر بروز می کند. در حدود یک پنجم افراد بالای هشتاد سال و حدود هفت درصد افراد بالای شصت و پنج سال در معرض خطر آلزایمر هستند

• ارتباط با ما
• معرفی مرکز
• نظرات
• گالری تصاویر
• تازه های مرکز
• درمان آلزایمر
•  توانبخشی سالمندان
• نگهداری سالمندان